تاسیسات مکانیکی لوله کشی

روش گام به گام رسم پلان سیم کشی پریزها روشنایی :

مطلوبست رسم پلان سیم کشی طبقه اول همان ساختمان (پلان بالا) :
در این پلان جهت باز وبسته شدن درها باید مشخص باشند چون محل قرارگیری کلیدها نباید پشت در باشد.
۱- رسم پریزها : پریزها را در محلهای مناسب قرار دهید.

۲- سیم پریزها را رسم نمایید (سیم را از پشت پریزها عبور دهید).

۳- تعداد سیم ها را در کنارشان بنویسید (سه عددسیم فاز ،نول ،سیم زمین).

۴- رسم چراغهای سقفی و حبابها (روشنایی) : البته می توان از فلورسنت یا چراغ سیلندری و… هم استفاده نمود.

۵- رسم سیم کشی چراغها : سیم اصلی را در محلی رسم نمایید که کوتاهتری فاصله را با چراغها داشته باشد . در اینجا کریدور محل مناسبی است و بقیه سیمها از این سیم منشعب می شوند.

۶- رسم کلیدها : کلیدهای روشنایی باید در دسترس باشند و پشت در قرار نگیرند. به تعداد روشنایی کلید نیاز داریم . مثلا برای یک لوستر دو شاخه یک کلید دو پل قرار می دهیم .همچنین برای دو چراغ دیوار کوب دستشویی وروشویی نیز یک کلید دو پل کافی است.

۷- نوشتن تعداد سیمها را در سیم کشی روشنایی ها : توجه کنید برای لوسترهای دو شاخه چهار عدد سیم نوشته شده است. یک سیم برای یک شاخه

 لوله ها را می توان به انواع مختلف از نظر جنس کاربرد و نحوه اتصالات دسته بندی نمود. در آبرسانی و جمع آوری فاضلاب عمدتا از لوله های آهنی و پلاستیکی استفاده می شود. لوله های آزبست سیمان و لوله های بتونی نیز در جمع آوری فاضلاب کاربرد دارند البته استفاده این نوع از لوله ها به دلیل مشکلات زیست محیطی و تعمیر و نگهداری پر هزینه رو به انقراض است.

همچنین در آبرسانی منازل و اماکن و سیستم های آبرسانی کوچک PLUMBING از لوله های گالوانیزه استفاده می شود.در لوله کشی آب گرم و سرد مصرفی برای اتصال لوله ها به یکدیگر تغییر جهت دادن لوله ها انشعاب گیری و یا تبدیل قطر لوله از قطعاتی استفاده می کنیم که آنها را اتصالات یا وصاله می نامند.

لوله های گالوانیزه

لوله های گالوانیزه خود به دو دسته تقسیم می شوند : لوله های فولادی گالوانیزه و لوله های آهنی گالوانیزه. این دو نوع در بازار به لوله های آهنی سفید معروف اند و عموما بین این دو نوع فرق گذاشته نمی شود در صورتی که لوله های فولادی گالوانیزه در مقایسه با نوع آهنی آن سبک تر و براق تر است.

هر دو نوع لوله های گالوانیزه در شاخه های ۶ متری ساخته می شوند و در هر دو سر حدیده شده اند. قطر اسمی این لوله ها از اینچ تا ۸ اینچ دسته بندی شده اند. برای اتصال لوله های گالوانیزه نمی توان از فرایند جوشکاری استفاده نمود چرا که در اثر حرارت جوشکاری روی موجود در این لوله ها اکسید شده و گاز اکسید روی ایجاد شده برای تنفس خطرناک است.

لوله های فولادی گالوانیزه

این نوع لوله ها برای آبرسانی و گاهی برای تخلیه فاضلاب به کار برده می شوند ولی مورد استفاده اصلی آنها برای تهویه است. جنس این لوله ها از فولاد نرمی است که در ساختن آن ورقه فولاد را با فشار داخل قالب عبور داده و درز آن را جوش می دهند و سپس آنها را جهت افزایش مقاومت در برابر اسیدها و زنگ زدگی ها روی اندود ( گالوانیزه ) می کنند.این نوع لوله ها نسبت به نوع آهنی در برابر اسیدها مقاومت کمتری دارند. برای گالوانیزه کردن لوله های فولادی از پیل شیمیایی یا پیل گالوانیک استفاده می کنند.

لوله های آهنی گالوانیزه

جنس این لوله ها آهن سفید نورد شده است که درز آن توسط دستگاههای درز جوش بهم جوش داده می شود و سپس لوله را در فلز روی مذاب فرو می برند. این لوله ها از رنگ تیره و خاکستریشان شناخته می شوند.

لوله های چدنی

جنس این لوله ها از چدن ریخته گری است و بر حسب نوع کاربرد آنها انواع و مقدار آلیاژ شکل و طول لوله نوع اتصالات آنها با متفاوت است و اغلب در سیستم لوله کشی فاضلاب و برای جمع آوری آب های سطحی استفاده می شوند.

لوله های چدنی که در سیستم فاضلاب به کار می روند به دو دسته تقسیم می شوند:

دو سر تخت : نحوه اتصال در این نوع لوله چدنی استفاده از بست مخصوص می باشد.

سر توپی :  این نوع لوله چدنی خود به دو دسته یک سر توپی و دو سر توپی تقسیم می شوند و برای اتصال در این نوع لوله ها از سرب و کنف استفاده می شود.

لوله های پلاستیکی

لوله های پلاستیکی به ۶ دسته مجزا می شوند:

• لوله های PE – پلی اتیلن

• لوله های PVC – پی وی سی

• لوله های PP – پلی پروپیلن

• لوله های ABS

• لوله های CPVC

• لوله های PB

لوله های پلی اتیلن

این لوله ها به رنگ تیره یا سیاه رنگ هستند. ضخامت و چگالی لوله های PE نسبت به لوله های PVC بیشتر است. این لوله ها در برابر فشار ناشی از سیال مقاوم تر اند.

اتصال لوله های PE به روش اتصال جوش حرارتی و جوش سر به سر انجام می شود.لوله ای PE به دلیل تحمل فشار بالا در شبکه توزیع آب شهری کاربرد دارند.

مزایای لوله های پلی اتیلن

• مقاومت در برابر خوردگی گالوانیکی

• مقاومت در برابر پوسیدگی، سایش و ضربه

• خاصیت انعطافپذیری مناسب

• خاصیت جمعشوندگی

• سبکی وزن

• مقاومت عالی در برابر زمین لرزه و رانش زمین

• قابلیت اتصال بسیار محکم، بدون نشتی و در عین حال انعطافپذیر

• مقاومت بالا در برابر اشعه فرا بنفش خورشید

• دارا بودن خصوصیات هیدرولیکی بسیار مناسب

• هزینه پایین تعمیر و نگهداری

لوله های PVC (پلی ونیل کلراید)

مزایا:

• اتصال لوله و قطعات ان بسیار آسانتر و سریعتر از سایر لوله ها انجام می شود.
• در نصب روکاری احتیاجی به رنگ آمیزی ندارد.
• دارای وزن سبک هستند.
• در برابر مواد شیمیایی از مقاومت بالایی برخوردارند.

معایب:

کاربرد لوله های PVC فشار قوی در سیستم های فاضلاب ساختمان به عنوان لوله های عمودی و جمع آوری کننده و لوله تخلیه اصلی فاضلاب است.

لوله های پلی پروپیلن PP

این لوله ها به رنگ سفید و یا سبز وجود دارند و به دلیل خواص منحصر به فرد در آبرسانی سیستم های کوچک پر کاربرد هستند. اتصال لوله های پلی پروپیلن توسط جوش حرارتی موسوم به اتو انجام می گیرد و این عمل با ذوب موضعی سطح خارجی لوله و سطح داخلی اتصال انجام می پذیرد.

لوله های PP در برابر فشار بالای سیال مقاومند و محدوده دمایی قابل تحمل وسیعی دارند. ( ۵۰ تا ۸۵ درجه سانتی گراد ). به همین جهت در هر دو سیستم آب سرد و گرم کاربرد دارند.

نقطه ضعف این لوله ها تاثیر پذیری از نور خورشید و شکنندگی آنهاست.

منبع:وبسایت پارس اتیلن کیش

مراحل نصب
مرحله اول : نصب لوله هواکش

فاصله محل خروجی دود آبگرمکن را تا ورودی دودکش به سقف اندازه بگیرید .سپس لوله را بریده و نصب نمایید .از وجود شیب ۲ درصد جهت خروج موثر گازها اطمینان حاصل کنید.

مرحله دوم : نصب بخش مستقیم

لوله مستقیم را توسط  پیچهای ۳/۸ اینچ به فواصل ۷.۵ الی ۱۰ سانتیمتر به دودکش وصل نمایید .در محل اتصال ، حداقل سه پیچ مورد نیاز است .

مرحله سوم : اتصال دودکش به دریچه خروجی آبگرمکن

توسط یک پیچ ۳/۸ اینچ ، دریچه خروجی آبگرمکن را به دودکش متصل کنید .

 

منبع: sakhtemoon.com

مطابق شکل ۱ آب های باران حاصل از بارندگی بر روی ساختمان را با لولهٔ جداگانه ای به نام لولهٔ آب باران (ناودان) جمع آوری و تخلیه می نمایند. لوله آب باران را به طور معمول به لوله تخلیه فاضلاب وسایل بهداشتی وصل نمی کنند زیرا ممکن است در عملکرد سیستم لوله کشی فاضلاب اختلال ایجاد نماید.

از جمله در اثر بارندگی شدید و تخلیه آب باران در لوله فاضلاب ممکن است آب سیفونهای وسایل بهداشتی تخلیه شود و یا در مواردی آب باران از محل سیفون های طبقه هم کف و یا زیرزمین وارد فضای ساختمان شود (شکل ۲).

 در معابر عمومی و فضاهای شهری محل هایی به منظور هدایت آبهای ناشی از نزولات جوی در معابر تعبیه می گردد و معمولاً بین پیاده رو و خیابان ساخته میشود. درشکل ۲ نمونه هایی از دهانه های ورود آب باران در خیابان را مشاهده می کنید.

شکل ۱ : مشکلات احتمالی تخلیه آب باران در لوله فاضلاب

شکل ۲ : جمع آوری آب باران

مراحل پی سازی
۱- آزمایش زمین از لحاظ مقاومت
۲- پی کنی
۳- پی سازی (فونداسیون)

پی (فونداسیون) وسیله ای است که بار و فشار وارد از نقاط مختلف ساختمان و همچنین بارهای اضافی را به زمین منتقل می کند .

طبقه بندی زمین چند نوع است
زمین هایی که با خاک ریزی دستی پر شده است : این نوع زمین ها که عمق بیشتری دارند و با خاکهای دستی محل گودال ها را پر کرده اند اگر سالهای متمادی هم بگذرد باز نمی توان جای زمین طبیعی را بگیرد و این نوع زمین برای ساختمان مناسب نیست و باید پی کنی در آنها به طریقی انجام گیرد که پی ها به زمین طبیعی یا زمین سفت برسد .

زمین های ماسه ای : زمینهای ماسه ای بیشتر در کنار دریا وجود دارد . اگر زمین از ماسه خشک تشکیل شده باشد ، تا یک طبقه ساختمان را تحمل می کند و ۱.۵ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می توان فشار وارد آورد . ولی در صورتی که ماسه آبدار باشد قابل ساختمان نیست ، چون ماسه آبدار حالت لغزندگی دارد و قادر نیست که بار وارد را تحمل کند بنابراین ماسه از زیر پی می لغزد و جای خالی خود را به پی می دهد و پایه را خراب می کند .

زمین های دجی : زمین دجی زمینی است که از شنهای درشت و ریز و خاک به هم فشرده تشکیل شده است و به رنگهای مختلف دیده می شود :دج زرد ، دج سیاه ، دج سرخ ، این نوع زمین ها برای ساختمان مرغوب و مناسب است .

زمین های رسی : اگر رس خشک و بی آب و فشرده باشد ، برای ساختمان زمین خوبی محسوب می شود ، و تحمل فشار لازم را دارد . ولی اگر رس آبدار و مرطوب باشد قابل استفاده نیست و تحمل فشار ندارد ، خصوصاً اگر ساختمان در زمین شیب دار روی رس آبدار ساخته شود فوری نشست می کند و جاهای مختلف آن ترک بر می دارد و خراب می شود . و اگر ساختمان در زمین آبدار با سطح افقی ساخته شود به علت وجود آب فشار را به همه نقاط اطراف خود منتقل می کند و دیوارهای کم ضخامت آن ترک بر می دارد .

زمین های سنگی : زمینهای سنگی بیشتر در دامنه کوهها وجود دارد و از تخته سنگها ی بزرگ تشکیل شده و برای ساختمان بسیار مناسب است .

زمین های مخلوط : این نوع زمینها از سنگ درشت و شن و خاک رس تشکیل شده اگر این مواد کاملا به هم فشرده باشند برای ساختمان بسیار مناسب است و اگر به هم فشرده نباشد و باید از ایجاد ساختمان به روی این نوع زمینها احتراز کرد .

زمین های بی فایده : زمینهای بی فایده مانند باتلاق ها و زمینهای جنگل که از خاک و برگ درختان تشکیل شده است . در این نوع زمین ها باید زمین آنقدر کنده شود تا به زمین سفت و طبیعی برسد .

آزمایش زمین
گاهی پس از پی کنی به طبقه ای از زمین محکم و سفت می رسند و پی سازی را شروع می کنند ولی پس از چندی ساختمان ترک بر می دارد . علت آن این است که زمین سفتی که به آن رسیده اند از طبقهُ نازکی بوده است و متوجه آن نشده اند ولی برای اطمینان در جاهای مختلف زمین می زنند تا از طبقات مختلف زمین آگاهی پیدا کنند و بعد شفته ریزی را شروع می کنند این عمل را در ساختمان گمانه زنی (سنداژ) می گویند .

امتحان مقاومت زمین
یک صفحه بتنی ۲۰*۲۰*۲۰ یا ۲۰*۵۰*۵۰ از بتن آرمه گرفته و روی آن به وسیلهُ گذاشتن تیرآهنها فشار وارد می آورند . وزن آهنها مشخص و سطح صفحه بتن هم مشخص است فقط یک خط کش به صفحه بتنی وصل می کنند و به وسیله میلیمترهای روی آن میزان فرورفتگی زمین را از سطح آزاد مشخص و اندازه گیری می کنند ولی اگر بخواهند ساختمانهای بسیار بزرگ بسازند باید زمین را بهتر آزمایش کنند . برای ای منظور با دستگاه فشار سنج زمین را اندازه گیری می کنند و آزمایش فوق برای ساختمانهای معمولی در کارگاه است .

پس از عملیات فوق پی کنی را آغاز میکنند و پس از پی کنی شفته ریزی شروع می شود .

توجه شود این عمل همان آزمایش بارگذاری صفحه است که در درس مهندسی پی جزء آزمایش های محلی و مهم محسوب میشود البته از آنجا که انجام عملیات مکانیک خاک برای ساختمانهای معمولی صرفه اقتصادی ندارد ، انجام این آزمایش در سازمانهای و اداره های دولتی و یا ساختمانهای بلند انجام می شود .

افقی کردن پی ها (تراز کردن)
برای تراز کردن کف پی ساختمانها از تراز های آبی استفاده می کنند در دیوارهای طویل چون کار شمشه و تراز کردن وقت بیشتری لازم دارد ، برای صرفه جویی در وقت از سه T می توان استفاده کرد بدین معنی که T اول را با T دوم تراز می کنند و T سوم را در مسافت مسیر به طوری که سه T در یک ردیف قرار بگیرد قرار می دهند از روی T اول و دوم که با هم برابر هستند T سوم را میزان و برابر می کنند و پس از آنکه T سوم برابر شد T اول را بر می دارند و به فاصله بیشتری بعد از T سوم قرار می دهند ، دوباره T دوم و سوم را با T چهارم که همان T اول می باشد برابر می کنند و دنباله این ترازها را تا خاتمه محل کار ادامه می دهند .
البته این طریق تراز کردن بیشتر در جاده سازی و زمین های پهناور به کار می رود .

شفته ریزی
کف پی ها باید کاملا افقی و زاویهُ کف پی نسبت به دیوار پی باید ۹۰ درجه باشد . اول کف پی را باید آب پاشید ، تا مرطوب شود و واسطهای بین زمین و شفته وجود نداشته باشد ، و سپس شفته را داخل آن ریخت.
شفته عبارت است از خاک و شن و آهک که به نسبت ۲۰۰ تا ۲۵۰ کیلوگرم گرد آهک را در متر مکعب خاک مخلوط می کنند و گاهی هم در محلهایی که احتیاج باشد پاره سنگ به آن می افزایند . شفته را در پی می ریزند و پس از اینکه ارتفاع شفته به ۳۰ سانتیمتر رسید آن را در یک سطح افقی هموار می کنند و یک روز آن را به حالت خود می گذارند تا دو شود یعنی آب آن یا در زمین فرو رود و یا تبخیر گردد.
پس از اینکه شفته دو نم شد آن را با وزنهُ سنگینی می کوبند که به آن تخماق میگویند و پس از اینکه خوب کوبیده شد دوباره شفته را به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر شروع می کنند و عمل اول را انجام می دهند . تکرار این عمل تا پر شدن پی ادامه دارد.
در ساختمان ها که معمولاً در گود یا پی کنی عمل تراز کردن انجام میگیرد محل کار در پی که پیچ و خم زیادی دارد و تراز کردن با شمشه و تراز مشکل می باشد از تراز شلنگی استفاده می کنند . بدین ترتیب یک شلنگ چندین متری را پر از آب می کنند به طوری که هیچ گونه حباب هوایی در آن نباشد و آن را در پی محل هایی که باید تراز گردد به گردش در می آورند و نقاط معین شده را با هم تراز می کنند . آب چون در لوله هایی که به هم ارتباط دارند در یک سطح می ماند بنابراین چون شلنگ پر از آب می باشد در هر کجا که شلنگ را به حرکت در آورند آب دو لوله استوانه ای در یک سطح می باشد بنابراین دو نقطه مزبور با هم تراز می باشند بشرط آنکه مواظبت کنیم که شلنگ در وسط بهم گره خوردگی یا پیچش پیدا نکرده باشد تا باعث قطع ارتباط سیال شود که دیگر نمی توان در تراز بودن آنها مطمئن بود.
تراز کردن گاهی بوسیله دوربین نقشه بر داری (نیو) انجام می گیرد یعنی محلی را در ساختمان تعیین نموده دوربین را در محل تعیین شده نصب می کنند و با میر ( تخته های اندازه گیری ارتفاع در نقشه برداری ) یا ژالون ( چوب های نیزه ای یا آهنی که هر ۵۰ سانتیمتر آنرا به رنگهای سفید و قرمز رنگ کرده اند که از پشت دوربین بخوبی دیده بشود ) اندازه گرفته و تراز یابی می کنند . تراز کردن با دوربین بهترین نوع تراز یابی می باشد.
در زمین هایی مانند زمین های شهر کرمان از آنجایی که از زمانهای قبل قنواتی وجود داشته و بتدریج آب آنها خشک شده در زیر زمین وجود داشته و بعد از مدتی بدون رعایت مسائل زیر سازی درون آنها خاک ریخته اند و برای شهر سازی و خیابان کشی که سطح خیابان ها را بالا می آورده اند و به ظاهر در سطح زمین و حتی در عمق های ۳ تا ۴ متری اثری از آنها نیست اگر سازه ای روی این زمین بنا شود پس از مدتی و بسته به عمق قنات و شرایط جوی مثلاً بعد از آمدن یک باران سازه نشست می کند و در بسیاری از مواقع حتی تا ۱۰۰ درصد خسارت می بیند و دیگر قابل استفاده نیست اگر در چنین ساختمان هایی از شفته آهک استفاده شود باعث تثبیت خاک می شود و بروز نشست در ساختمان جلوگیری می کند.

پی سازی
بعد از اینکه عمل پی کنی به پایان رسید را باید با مصالح مناسب بسازند تا به سطح زمین رسیده و قابل قبول برای هر گونه بنا باشد مصالحی که در پی بکار میرود باید قابلیت تحمل فشار مصالح بعدی را داشته باشد و ضمناً چسبندگی مصالح نسبت به یکدیگر به اندازه ای باشد که بتوانند در مقابل بارهای بعدی تحمل کند و فشار را یکنواخت به تمام پی ها انتقال دهد چون هرچه ساختمان بزرگتر باشد فشارهای وارده زیادتر بوده و مصالحی که در پی بکار می رود باید متناسب با مصالح بعدی باشد.
پی سازی را با چند نوع مصالح انجام می دهند مصالحی که در پی بکار می رود عبارتند از شفته آهکی ، پی سازی با سنگ ، پی سازی با بتن ، پی سازی با بتن مسلح.

پی سازی با سنگ
پس از اینکه عمل پی کنی به پایان رسید پی سازی با سنگ باید از دیوارهایی که روی آن بنا میگردد وسیع تر بوده و از هر طرف دیوار حداقل ۱۵ سانتیمتر گسترش داشته باشد یعنی از دو طرف دیوار ۳۰ سانتیمتر پهن تر می باشد که دیواری را رد وسط آن بنا می کنند ، پی سازی با سنگ با دو نوع ملات انجام می شود چنانچه بار و فشار بعدی زیاد نباشد ملات سنگها را از ملات گل و آهک چنانچه فشار و بار زیاد باشد ملات سنگ را از ملات ماسه و سیمان استفاده می کنند اول کف پی را ملات ریزی نموده و سنگها را پهلوی یکدیگر قرار میدهند و لابِلای سنگ را با ملات ماسه و سیمان پر میکنند (غوطه ای) به طوری که هیچ منفذ و سوراخی در داخل پی وجود نداشته باشد و عمل پهن کردن ملات و سنگ چینی تا خاتمه دیوار سازی ادامه پیدا می کند .

پی سازی با بتن
پس از اینکه کار پی کنی به پایان رسید کف پی را به اندازه تقریبی ۱۰ سانتیمتر بتن کم سیمان بنام بتن مِگر می ریزند که سطح خاک و بتن اصلی را از هم جدا کند روی بتن مگر قالب بندی داخل پی را با تخته انجام میدهند همانطور که در بالا گفته شد عمل قالب بندی وسیع تر از سطح زیر دیوار نقشه انجام میگیرد تمام قالب ها که آماده شد بتن ساخته شده را داخل قالب نموده و خوب می کوبند و یا با ویبراتور به آن لرزش وارد آورده تا خلل و فرج آن پر شود و چنانچه بتن مسلح باشد ، داخل قالب را با میله های گرد آرماتور بندی و بعد از آهن بندی داخل قالب را با بتن پر میکنند .
بتن ریزی در پی و آرماتور داخل آن به نسبت وسعت پی برای ساختمان های بزرگ قابلیت تحمل فشار هر گونه را میتواند داشته باشد و بصورت کلافی بهم پیوسته فشار ساختمان را به تمام نقاط زمین منتقل می کند و از شکست و ترک های احتمالی جلو گیری بعمل می آورد .

پی سازی و پی کنی با هم
در بعضی مواقع ممکن است زمین سست بوده و پی کنی بطور یکدفعه نتواند انجام پذیرد و اگر بخواهیم داخل تمام پی ها را قالب بندی کنیم مقرون به صرفه نباشد در این موقع قسمتی از پی را کنده و با تخته و چوب قالب بندی نموده شفته ریزی می کنیم پس از اینکه شفته کمی خود را گرفت یعنی آب آن تبخیر و یا در زمین فرو رفت و دونم شد پی کنی قسمت بعدی را شروع نموده و با همان تخته ها ، قالب بندی می کنیم بطوریکه شفته اول خشک نشده باشد و بتواند با شفته اول خشک نشده باشد و بتواند با شفته بعد خودگیری خود را انجام داده و بچسبد این نوع پی سازی معمولاً در زمین های نرم و باتلاقی ، خاک دستی و ماسه آبدار عمل میگردد .

پی کنی در زمین های سست
در زمین های سست و خاک دستی اگر بخواهیم ساختمانی بنا کنیم باید اول محل پی ها را به زمین سفت رسانیده و پس از اطمینان کامل ساختمان را بنا نماییم زیرا ساختمان که روی این زمین ها مطابق معمول و یا در زمین سست بنا گردد . پس از چندی یا در همان موقع ساخته شدن باعث ترک ها و خرابی ساختمان میگردد . بنابراین شفته ریزی از روی زمین سفت باید انجام گیرد و برای اینکار بشرح زیر عمل می نمائیم :

پی کنی در زمین های خاک دستی و سست
پس از پیاده کردن اصل نقشه روی زمین محل پی های اصلی و یا در تقاطع پی ها که فشار پایه ها روی آن می باشد چاه هائی حفر میشود ، عمق این چاهها به قدری می باشد تا به زمین سفت و سخت برسد بعداً محل چاه ها را با شفته آهکی پر کرده و پس از پر کردن چاه ها و خودگیری شفته ، پی ها را به طریقه معمول روی شفته چاه ها شفته ریزی میکنند ، شفته ها به صورت کلافی می باشند که زیر آنها را تعدادی از ستون های شفته ای نگهداری میکند و از فرو ریختن آن جلوگیری می نمایند البته باید سعی کرد که فاصله ستون های شفته ای نباید بیش از سه متر طول باشد .
خاصیت چاه ها بدین طریق می باشد که شفته پس از خودگیری مانند ستونهایی است که زیر زمین بنا شده است و شفته روی آن مانند کلافی پایه را به یکدیگر متصل می کنند برای مقاومت بیشتر در ساختمان پس از اینکه آجر کاری پایه ها را شروع نمودیم ما بین پایه ها را مطابق شکل با قوسهایی به یکدیگر متصل میکنند تا پایه ها عمل فشار به اطراف خود را خنثی نموده و فشار خود را در محل اصلی خود یعنی در محلی که شفته ریزی آن به زمین بِکر رسیده متصل میکند .
گاهی اتفاق می افتد که در ساختمان در محل بنای یکی از پایه ها چاه های قدیمی وجود دارد و بقیه زمین سخت بوده و مقاومت به حد کافی برای ساختن ساختمان روی آنرا دارد برای اینکه براحتی بتوان پایه را در محل خود ساخت و محل آن را تغییر نداد چاه را پس از لای روبی (پاک کردن ) با شفته آهک پر مینماییم موقعیکه شفته خودگیری خود را انجام داد روی آنرا یک قوس آجری ساخته و در محل انتهای کمان پایه را بنا میکنیم که فشار دیوار با اطراف چاه منتقل گردد .
در بعضی مواقع چاه کنی در این گونه زمین ها خطرناک می باشد . زیرا زمین ریزش دارد و به کارگر صدمه وارد میاورد و در موقع کار ممکن است او را خفه کند برای جلوگیری از ریزش زمین باید از پلاکهای بتنی یا سفالی که در اصطلاح به آنها گَوَل (در شهرستانها گوم و غیره ) مینامند استفاده شود گَوَل های بتنی یک تکه و دو تکه ای و گول های سفالی یک تکه میباشد . گول های بتنی را بوسیله قالب می سازند و گول های سفالی بوسیله دست و گل رس ساخته شده و در کوره های آجری آن را می پزند تا بشکل سفالی در آید از این گول ها در قنات ها نیز استفاده میشود .

طریقه عمل
مقداری از زمین که بصورت چاه کنده شده گول را بشکل استوانه ای ساخته میباشد داخل محل کنده شده نصب و عمل کندن را ادامه میدهند در این موقع دو حالت وجود دارد یا اینکه گول اولی که زیر آن در اثر کندن خالی شده براحتی پایین رفته گول دوم را نصب میکنیم یا اینکه گول اول در محل خود با فشار خاک که به اطراف آن آمده تنگ می افتد و نمی تواند محل خود را تغییر و یا پایین تر برود در این موقع از گول های دو تکه ای استفاده مینماییم نیمی را در محل خود نصب و جای آنرا محکم نموده و نصفه دوم را پس از کندن محل آن نصب می نماییم و عمل پی کنی را بدین طریق ادامه میدهیم .
پی کنی در زمین های سست مانند خندق هائی که خاک دستی در آنها ریخته شده است و مرور زمان هم اثری برای محکم شدن آن ندارد و یا زمین های باتلاقی و غیره ضروری می باشد .
زمین هائی که قسمت خاک ریزی شده در آنها به ارتفاع کم می باشد و یا باتلاقی بودن آن به عمق زیادی نرسد میتوان در این قبیل زمین ها پی کنی عمقی انجام داد و برای جلوگیری از ریزش خاک آنرا با تخته و چوب قالب بندی نموده تا به زمین سخت برسد .
البته قالب بندی در اینگونه زمین ها خالی از اشکال نمی باشد باید با منتهای دقت انجام گیرد پس از انجام کار قالب بندی شفته ریزی شروع میشود و چون تخته های قالب در طول قرار دارد میتوان پس از شفته ریزی تخته دوم را شروع کرد به همین منوال تمام پی ها را میتوان شفته ریزی کرد بدون اینکه تکه ای و یا تخته ای از قالب زیر شفته بماند .

منبع : وبسایت علمی و اطلاع رسانی عمران ایران

نحوه عملکرد رادیاتورها

انتقال گرما از طریق جابجایی به این صورت است که هوای گرم بالای رادیاتور که سبک تر است به طرف بالا حرکت نموده و هوای سرد جایگزین آن می شود. این چرخش دایمی در جریان هوا ، باعث بالا رفتن دمای اتاق می شود .
آب موجود در رادیاتور ، در سیستم حرارت مرکزی ( شوفاژ) ، توسط تجهیزاتی از قبیل دیگ، مشعل، پمپ، و … گرم می شود .آب گرم شده توسط پمپ موجود در موتورخانه و از طریق لوله کشی به قسمتهای مختلف ساختمان هدایت شده و وارد رادیاتورهای موجود در واحدها می گردد.گرمای آب توسط این رادیاتورها به اتاق منتقل شده و در نتیجه دمای آن کاهش می یابد . این آب برای دریافت مجدد گرما از طریق لوله برگشت به موتورخانه برگشته و به داخل دیگ شوف‍ا‍ژ هدایت می شود و بار دیگر این سیکل و چرخه تکرار می شود .
رادیاتور شوفاژ قابلیت تنظیم درجه حرارت و رطوبت محیط را ندارد . رادیاتور شوفاژ میزان رطوبت نسبی اتاق را کاهش می دهد . لذا باید با افزودن بخار به هوای اتاق ، میزان رطوبت مورد نیاز انسان را تامین نمود .
به طور کلی در زمستان در فضاهایی که کنترل دما و در صد رطوبت نسبی در آنها اهمیت زیادی ندارد می توان از رادیاتور شوفاژ استفاده نمود .
انواع رادیاتورها

رادیاتورها از نظر شکل ظاهری به سه دسته ی پره ای، تخت (پانلی) و لوله ای تقسیم میگردند . جنس رادیاتورها نیز می تواند از انواع فولاد ، چدن و آلمینیوم میباشند.( اخیرا در رادیاتورهای پنلی دکوراتیو از سنگ وشیشه نیز استفاده می شود )

– رادیاتور پانلی
این رادیاتورها در اکثر مواقع از جنس فولاد می باشند . استفاده از این نوع رادیاتور امروزه رواج زیادی پیدا کرده است. به طور کلی رادیاتورهای فولادی پانلی از نظر راندمان و کارایی بهترین نوع رادیاتور هستند .
برخی از ویژگیها و مزایای این نوع رادیاتورها بشرح ذیل میباشد:

• یکنواختی بیشتر در تولید گرما نسبت به رادیاتورهای پره ای
• داشتن سطح تابش یکنواخت و گسترده و بالطبع گرمای تابشی بیشتر نسبت به انواع رادیاتور پرهای (توضیح اینکه گرمایش تابشی نسبت به گرمایش همرفتی برای بدن انسان دلپذیرتر است .)
• زیبایی و تناسب با اغلب طرحهای دکوراتیو
• نصب یکپارچه و آب بندی خوب
• امکان نصب از هر طرف رادیاتور

امروزه طراحان در کشورهای مختلف رادیاتورهای پنلی را به گونه ای می سازند ، که علاوه برخاصیت گرمادهی می توان از آنها به المان تزیینی یاصنایع دستی در دکوراسیون اتاق نیز استفاده کرد . جنس این رادیاتورها می تواند از شیشه ،سنگ و یا فولاد باشد .
معایب رادیاتورهای پانلی به شرح زیر است :

• به علت استفاده از فولاد، امکان زنگ زدن و سوراخ شدگی نسبت به انواع آلومنیومی بویژه در بلند مدت وجود دارد.
• در صورت آسیب دیدن یا سوراخ شدن پانل ، امکان تعمیر مقرون بصرفه تقریباً وجود ندارد.(کل پنل باید تعویض شود.)
• امکان افزایش یا کاهش ظرفیت حرارتی یک پانل وجود ندارد. ( در چنین مواردی می توان با استفاده از پانل رادیاتور جداگانه ، ظرفیت حرارتی را افزایش داد. )

– رادیاتور پره ای :
در این نوع رادیاتورها، هر پره دارای ارزش حرارتی مشخصی است و با افزایش یا کاهش تعداد پره ها، میتوان ظرفیت گرمادهی متناسب با فضای مورد نظر را بدست آورد. به ترکیب چند پره رادیاتور یک بلوک میگویند. به طور معمول جنس رادیاتورهای پره ای از آلیاژهای آلومنیوم میباشد. برخی از ویژگیها و مزایای رادیاتورهای پره ای بشرح ذیل میباشد:

• امکان تغییر تعداد پره ها و در نتیجه امکان افزایش یا کاهش ظرفیت حرارتی بلوک رادیاتور.
• امکان تعویض پرههای آسیب دیده
• مقاومت بیشتر نسبت به فولاد در برابر زنگ زدگی

پرههای رادیاتورهای آلومینومی به علت داشتن سطح تماس بیشتر نسبت به انواع چدنی و فولادی و از طرف دیگر به علت هدایت بهتر ( ضریب هدایت آلومینیوم بیشتر از چدن و آهن است)، تبادل حرارتی بهتری نسبت به رادیاتورهای فولادی و چدنی دارد .
رادیاتور آلومینیومی از لحاظ قیمت نسبت به انواع چدنی و فولادی گرانتر میباشد و معمولا در فضاهایی که رطوبت زیاد دارد ، مانند حمامها باید حتما از رادیاتور آلومینیومی استفاده کرد.

– رادیاتور فولادی :
رادیاتورهای فولادی به صورت یک بلوک غیر قابل تفکیک تولید میشوند. یعنی در خارج از کارخانه نمیتوان به آنها پره اضافه کرد و یا کم نمود . (بر خلاف رادیاتورهای آلومینیومی ) این رادیاتورها از ورق آهن و به دو صورت صفحهای و پرهای ساخته میشود.
نوع صفحهای آن از دو ورق پرس شده روی هم که آب گرم در بین آن دو جریان دارد درست شده است و در جاهایی که استقرار وسایل پخش حرارت ایجاد اشکال میکند استفاده میگردد.

– رادیاتورهای چدنی :
رادیاتورهای چدنی مانند رادیاتورهای آلومینیومی بصورت پرهای ساخته میشوند . این نوع رادیاتور به علت مقاومت در برابر زنگ زدگی مقاوم است ولی در برابر ضربه حساس می باشد .
در حال حاضر ، رادیاتورهای چدنی به دلیل پایین بودن راندمان حرارتی و بالا بودن دیگر تولید نمی شوند .

رادیاتور های قرنیزی نیز نسل جدید از رادیاتور ها هستند که بدون اشغال فضا، در عین کم مصرف بودن، زیبایی و گرمای سراسری به داخل منزل و محیط کار می بخشند.

منبع: http://www.sakhtemoon.com

کارکنان آب‌گیر بیلقان از نفوذ مواد نفتی موجود در بستر رودخانه کـرج به تاسیسات آن جلوگیری کردند.این نیروها هنگام گشت‌زنی در محوطه ورودی آب رودخانه کرج ضمن مشاهده کدورت بالای آب، متوجه بوی گازوئیل در محوطه شدند که بعد از چند لحظه، دستگاه هشدار آلاینده‌های شیمیایی وضعیت هشدار اعلام کرد.

با اعلام وضعیت هشدار، اجرای عملیات مانور روی شیرهای ورودی به تاسیسات با ایجاد سرریز برای دفع مواد نفتی آغاز شد.

در ادامه با زیادشدن بوی گازوئیل، دریچه‌های ورودی خطوط بتنی بسته و دریچه‌های خروجی برای تخلیه و دفع مواد نفتی باز شد.

هم‌زمان با انجام این اقدامات، گروه امداد برای بررسی وضعیت رودخانه و شناسایی محل نشت گازوئیل به منطقه اعزام شد.

با از بین‌رفتن بوی گازوئیل در سطح رودخانه و عادی‌شدن شرایط، آب‌گیری دوباره از رودخانه کرج انجام و ارسال آب به تصفیه‌‌خانه شماره ٢ تهران (کن) از سر گرفته شد.

منبع:شرکت آب و فاضلاب  استان تهران

با بیش از ۵۲ میلیارد ریال هزینه

انشعابهای آب و فاضلاب کلیه واحدهای مسکن مهرنظر آباد نصب شد

تمامی ۲۸۸۰ واحد مسکن مهر نظر آباد دراستان البرز به انشعابهای آب و فاضلاب تجهیز شدند.

مهندس غلامرضا رضایی فر مدیر عامل شرکت آب وفاضلاب استان البرز با اعلام این خبر بیان داشت: هم اکنون شبکه توزیع آب و شبکه جمع آوری فاضلاب مسکن مهر قوچ حصار نظرآباد تکمیل شده و نزدیک به ۵۰۰ خانواده ساکن در این سایت از نعمت آب آشامیدنی برخوردار شده اند.

وی توضیح داد: در بخش آب آشامیدنی بیش از ۱۱ کیلومتر شبکه توزیع و خطوط انتقال آب به اقطار ۷۵ تا ۹۰۰ میلی متر از جنس پلی اتیلن و چدن داکتیل اجرا شده است. همچنین دو حلقه چاه اختصاصی با مجموع آبدهی ۴۰ لیتر بر ثانیه حفر و تجهیز و به مدار بهره برداری وارد شده است.

وی با اشاره به اقدامات صورت گرفته در بخش فاضلاب گفت: ۹۲۵۰ متر شبکه های جمع آوری فرعی و اصلی فاضلاب با اقطار ۲۰۰، ۳۱۵و ۴۰۰ میلی متر اجرا شده است و انشعاب تمامی ۲۸۸۰ واحد آن نصب و درصورتیکه پکیج تصفیه فاضلاب آن امسال احداث شود، آماده بهره برداری خواهد شد.

مدیر عامل آبفای البرز اظهار داشت: پکیج تصفیه خانه فاضلاب قوچ حصار با اعتبار ۱۲ میلیارد ریال برای انتخاب پیمانکار و شروع عملیات احداث آن به مناقصه گذاشته شده است و پیش بینی می شود حداکثر تا نیمه دوم سال ۹۴ به بهره برداری برسد.

وی خاطر نشان ساخت، برای سایت مسکن مهر قوچ حصار تاکنون در هر دو بخش آب و فاضلاب ۷/۵۲ میلیارد ریال اعتبار هزینه شده است.

منبع : آبفای البرز