فروکش کف پارکینگ به دلیل پر شدن چاه فاضلاب یک ساختمان مسکونی در شهرک وردآورد سبب فرو رفتن کامل یک دستگاه خودروی سواری به داخل چاه فاضلاب ساختمان شد

منبع: فرهنگ

منبع : وبسایت ویستا نیوز هاب

چاه جذبی یکی از روشهای سنتی دفع فاضلاب انسانی است که کماکان در مناطق دارای زمین آبکش و سطح آبهای زیرزمینی پایین مورد استفاده قرار میگیرد. البته ورود مستقیم فاضلاب به چاه جذبی بدون هیچگونه عملیات پیش تصفیه ، قابلیت اینگونه چاهها را در کاهش آلودگی (BOD5) فاضلاب به شدت کاهش میدهد که این امر موجب آلودگی منابع آب زیرزمینی میگردد. لذا استفاده مستقیم از اینگونه چاه ها برای دفع فاضلاب توصیه نمیشود. اتصال به سیستم فاضلاب شهری (در صورت در دسترس بودن) و یا استفاده از پکیج های فاضلاب مجهز به فن هوادهی که فرآیند تصفیه فاضلاب در آنها با کمک باکتری های هوازی و در نتیجه با کاهش بوی فاضلاب صورت میگیرد ، روشهای مطمئن تری در این خصوص محسوب میگردد. در صورت انتخاب چاه جذبی به عنوان گزینه دفع فاضلاب انسانی میبایست فاضلاب را ابتدا به داخل یک انباره تعفن (سپتیک تانک) هدایت نمود تا با ایجاد تاخیر و ایستائی در حرکت فاضلاب به مدت تقریبی ۲۴ ساعت ، لجن موجود در آن ته نشین شده و سپس آب باقیمانده به چاه جذبی هدایت شود. با توجه به فرآیند هضم لجن در چاه جذبی و سپتیک تانک با استفاده از باکتری های بی هوازی ، بوی نامناسبی همراه با گازهای قابل انفجار از این دو سیستم متصاعد میگردد که میبایست حتما با در نظر گرفتن لوله ونت مستقل با سایز حداقل ۴ اینچ به محوطه آزاد و دور از محل اسکان ساکنین (مثلا به محوطه بام ساختمان) تخلیه گردد. ضمنا اتصال لوله های آب باران به چاه جذبی فاضلاب نیز کاملا اشتباه بوده و میبایست جدا از آن احتراز نمود زیرا در هنگام بارش باران به ناگهان حجم زیادی از آب وارد سپتیک تانک یا چاه جذبی شده و موجب بر هم خوردن اکوسیستم موضعی باکتری های بی هوازی و اختلال در فرآیند هضم لجن و همچنین بر هم خوردن لجن و متصاعد شدن بوی ناخوشایند فاضلاب و پخش آن در محوطه ساختمان میگردد.

به هر صورت چنانچه بخواهیم در پروژه ای مسکونی واقع در مناطق معتدل و نیمه خشک (مانند شهر تهران) برای دفع فاضلاب از چاه جذبی استفاده کنیم ، حجم انباره چاه از فرمول زیر محاسبه میگردد :

V [lit] = 90 [Lit/Per] x تعداد نفرات ساکن x 0.01 x 30.5 x 12 x (10~15) x 0.5

۰.۰۱ : ضریب فاضلاب جامد

۳۰.۵ : ضریب حفر چاه

۱۲ : تعداد ماه های سال

۱۰~۱۵ :  دوره طراحی چاه که معمولا ده الی پانزده سال در نظر گرفته میشود

۰.۵ :ضریب فاضلاب جامد پس از گذشت ده الی پانزده سال

منبع : وبسایت بهداشت محیط ایران

مقدمه و تعاریف

این استاندارد به استناد ماده ۵ آیین نامه جلوگیری از آلودگی آب و با توجه به ماده ( ۳) همین آیین نامه و با همکاری وزارتخانه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، نیرو، صنا یع، معدن و فلزات، کشور و کشاورزی توسط سازمان حفاظت محیط زیست تهیه و تدوین گردیده است .

در این استانداد تعارف و اصطلاحاتی که به کار رفته است به شرح ذیل می باشند .

– آب سطحی : عبارت است از آبهای فصلی یا دائمی ، دریاچه ها طبیعی یا مصنوعی و تالابها .

– چاه جاذب : عبارت است از حفر ه یا گودالی که قابلیت جذب داشته و کف آن تا بالاترین سطح ایستابی حداقل ۳ متر فاصله داشته باشد.

– ترانشه جذبی : عبارت است از مجموعه ای از کانال های افقی که فاضلاب به منطور جذب در زمین به آنها

تخلیه شده و فاصله کف آنها از بالاترین سطح ایستابی حداقل ۳ متر باشد .

– کنار گذر : کانالی است که فاضلاب را بدون عبور از بخشی از تصفیه خانه یا کل آن به بخش دیگر و یا

کانال خروجی هدایت کند .

– نمونه مرکب : عبارت است از تهیه یک نمونه ۲۴ ساعته از نمونه هائی که با فواصل زمانی حداکثر ۴ ساعت

تهیه شده اند .

ملاحظات کلی

• تخلیه فاضلابها باید بر اساس استاندار هایی باشد که به صورت حداکثر غلظت آلوده کننده ها بیان می شود

و رعایت این استانداردها تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست ضروری است .

• مسئولین منابع آلوده کننده باید فاضلابهای تولید را با بررسی های مهندسی و استفاده از تکنولوژی مناسب

و اقتصادی تا حد استانداردهای تصفیه نماید .

• اندازه گیری غلظت مواد آلوده کننده و مقدار جریان در فاضلابها باید بلافاصله پس از آخرین واحد تصفیه

ای تصفیه خانه و قبل از ورود به محیط انجام گیرد .

• اندازه گیری جهت تطبیق با استانداردهای اعلام شده قبل از تاسیسات تصفیه فاضلاب باید بر مبنای نمونه

مرکب صورت گیرد. در سیستم هائی که تخلیه ناپیوسته دارند اندازه گیری در طول زمان تخلیه ملاک خواهد بود .

• لجن و یا سایر مواد جامد تولید شده در تاسیسات تصفیه فاضلاب قبل از دفع بایستی به صورت مناسب تصفیه شده و تخلیه نهائی این مواد نباید موجب آلودگی محیط زیست گردد.
• فاضلاب تصفیه شده باید با شرایط یکنواخت و بنحوی وارد آبهای پذیرنده گردد که حداکثر اختلاط صورت

گیرد .

• فاضلاب خروجی نبایستی داری بوی نامطبوع بوده و حاوی کف واجسام شناور باشد .
• رنگ و کدورت فاضلاب خروجی نباید ظواهر طبیعی آبهای پذیرنده و محلی تخلیه را به طور محسوس تغییر

دهد.

• روش های سنجش پارامترهای آلوده کننده بر مبنای روشهای ذکر شده در کتاب Standard Methods for the Examination of Water and Waste Water خواهد بود .
• استفاده از سیستم سپتیک تانک و ایمهوف تانک با بکارگیری چاهها و یا ترانشه های جذبی در مناطقی که

فاصله کف چاه یا ترانشه از سطح آبهای زیر زمینی کمتر از ۳ متر می باشد ممنوع است .

• ضمن رعایت استاندادهای مربوطه خروجی فاضلابها نباید کیفیت آب را برای استفاده های منظور شده تغییر دهد .
• رقیق کردن فاضلاب تصفیه شده یا خام به منظور رسانیدن غلظت مواد آلوده کننده تا حد استانداردهای اعلام شده قابل قبول نمی باشد.
• استفاده از روشهای تبخیر فاضلابها با کسب موافقت سازمان محیط زیست مجاز است .
• استفاده از کنار گذر ممنوع است ، کنار گذر هائی که صرفا جهت رفع اشکال واحدهای تصفیه ای بکار رفته و یا در زمان جمع آوری توام فاضلاب شهری با باران مورد استفاده قرار می گیرند مجاز است .
• تاسیسات تصفیه فاضلاب بایستی به گونه ای طراحی ، احداث و بهره برداری گردد تا پیش بینی های لازم

جهت به حداقل رسانیدن آلودگی در مواقع اضطراری از قبیل شرایط آب و هوایی نامناسب، قطع برق، نارسائی تجهیزات مکانیکی و … فراهم گردد .

آن دسته از فاضلابهای صنعتی که آلودگی آنها بیش از این استانداردها نباشد می تواند فاضلاب خود را با کسب موافقت سازمان بدون تصفیه دفع نمایند .۴

تبصره ۱- تخلیه با غلظت بیش از میزان مشخص شده در جدول در صورتی مجاز خواهد بود که پساب خروجی، غلظت کلراید، سولفات و مواد محلول منبع پذیرنده را در شعاع ۲۰۰ متری بیش از ده درصد افزایش ندهد.

تبصره ۲- تخلیه با غلظت بیش از میزان مشخص شده در جدول در صورتی مجاز خواهد بود که افزایش کلراید، سولفات و محلول پساب خروجی نسبت به آب مصرفی بیش از ده درصد نباشد .

تبصره ۳- صنایع موجود مجاز خواهند بود BOD5 و COD را حداقل ۹۰ درصد کاهش دهند.

تبصره ۴- درجه حرارت باید به میزانی باشد که بیش از ۳ درجه سانتیگراد در شعاع ۲۰۰ متری ورود آن، درجه حرارت منبع پذیرنده را افزایش یا کاهش ندهد.

تبصره ۵- تعداد تخم انگل(نماتد) در فاضلاب تصفیه شده شهری، در صورت استفاده از آن جهت آبیاری محصولاتی که به صورت خام مورد مصرف قرار می گیرد نباید بیش از یک عدد در لیتر باشد .

کلمات کلیدی : فاضلاب, استاندارد, آلودگی محیط زیست

ترکیبات فاضلاب تنوع گسترده‌ای دارد. موارد زیر لیستی از ترکیباتی است که ممکن است در آن وجود داشته باشند:

• آب (بیش از ۹۵ درصد) که اغلب هنگام استفاده از سیفون توالت برای حمل زباله به فاضلاب اضافه می‌شود.
• بیمارگرها شامل باکتری‌ها، ویروس‌ها، پریون ها و کرم‌های انگلی
• باکتری‌های غیر بیماریزا
• ذرات آلی مثل مدفوع، مو، مواد غذایی، استفراغ، الیاف کاغذی، مواد گیاهی، گیاخاک و غیره.
• مواد محلول آلی مثل ادرار، قندهای میوه‌ها، پروتئین‌های محلول، داروها، مواد مخدر و غیره.
• ذرات معدنی مثل ماسه، ماسه سنگ، ذرات فلزی، سرامیک و غیره.
• مواد محلول معدنی مثل آمونیاک، نمک – جاده، نمک – دریا، سیانید، هیدروژن سولفید، تیوسیانات، تیوسولفات و غیره.
• جانوران مثل تک‌یاختگان، حشرات، بندپایان، ماهی های کوچک و غیره.
• مواد جامد بزرگ مثل نوار بهداشتی، پوشک، کاندوم، سوزن، اسباب بازی کودکان، جانوران و گیاهان مرده و غیره.
• گاز مثل سولفید هیدروژن، دی اکسید کربن، متان و غیره.
• نامیزه ها مثل رنگ، چسب، سس مایونز، رنگ مو، روغن‌های امولسیون و غیره.
• زهرابه مثل آفت‌کش‌ها، سمها، علف‌کشها و غیره.
• داروهای شیمیایی و هورمونی

شاخص‌های کیفیت فاضلاب

هر ماده قابل اکسایش و کاهش در آبراه‌های طبیعی یا فاضلاب‌های صنعتی می‌توانند با فرایندهای بیوشیمیایی (میکروبی) یا شیمیایی اکسید شود. درنتیجه میزان اکسیژن در آب کاهش خواهد یافت. اساساً، واکنش اکسیداسیون بیوشیمیایی به شرح زیر است:

Oxidizable material + bacteria + nutrient + O2 → CO2 + H2O + oxidized inorganics such as NO3- or SO4—

مصرف اکسیژن با کاهش مواد شیمیایی از جمله سولفید و نیتریت به شرح زیر است:

S– + 2 O2 → SO4–

NO2- + ½ O2 → NO3-

از آنجایی که همه آبراه‌های طبیعی شامل باکتری و مواد مغذی هستند، تقریباً هر نوع ترکیب زائدی که وارد این آبراه‌ها می‌شوند واکنش‌های بیوشیمیایی را آغاز می‌کنند (همانطوری که در بالا گفته شد). این نوع واکنش‌های بیوشیمیایی که در آزمایشگاه‌ها اندازه‌گیری می‌شوند اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی نامیده می‌شوند (BOD). این مواد شیمیایی مسئول شکستن اکسید کننده‌های قوی هستند، این واکنش‌های شیمیایی که در آزمایشگاه انجام می‌شوند اکسیژن مورد نیاز شیمیایی نامیده می‌شوند (COD). هر دو آزمایش های BOD و COD برای اندازه‌گیری ارتباط اثر کاهش اکسیژن حاصل از آلاینده‌های فاضلابی هستند. تاثیر هر دو آزمایش بطور گسترده‌ای در اندازه‌گیری اثر آلاینده‌ها به اثبات رسیده‌است. آزمایش BOD برای اندازه‌گیری اکسیژن مورد نیاز برای آلاینده‌های زیست‌فروسایی است در حالی که آزمایش COD برای اندازه‌گیری اکسیژن مورد نیاز برای آلاینده‌های اکسید شونده است.

اصطلاح BOD پنج – روزه مقدار اکسیژن مصرف شده توسط اکسیداسیون بیوشیمیایی مواد تشکیل دهنده فاضلاب را در دوره ۵ روزه اندازه‌گیری می‌کند. مقدار کل اکسیژن مصرفی در زمان واکنش‌های بیوشیمیایی که تا پایان آن مصرف می‌شود BOD نهایی نامیده می‌شود. از آنجایی که BOD نهایی زمان بر است، BOD پنج – روزه به عنوان واحد اندازه‌گیری ارتباط اثرات آلودگی، تقریباً بطور جهانی تصویب شده است.

همچنین آزمایش‌های COD مختلف زیادی وجود دارند که COD چهار-روزه از همه معمول تر است.

هیچ ارتباط کلی بین BOD پنج-روزه و BOD نهایی وجود ندارد. همچنین هیچ ارتباط کلی بین BOD و COD نیز وجود ندارد. ممکن است که بتوان این نوع ارتباط را در یک جریانی خاص از فاضلاب برای آلاینده‌های خاص تعمیم داد اما این نوع ارتباط برای آلاینده‌های دیگر پساب در یک جریان دیگر از فاضلاب قابل استفاده نخواهند بود. چرا که ترکیبات هر جریان فاضلابی متفاوت است. به عنوان مثال آب رویی متشکل از محلول‌های قندهای ساده که می‌توانند از یک شیرینی پزی خارج شوند احتمالاً ترکیبات آلی دارند که خیلی سریع از بین می‌روند. در این صورت، BOD پنج-روزه و BOD نهایی بسیار مشابه خواهند بود و بعد از ۵ روز مواد آلی بسیار کمی وجود خواهد داشت. با این حال، آب روی نهایی یک تصفیه خانه که در یک منطقه بزرگ صنعتی کار می‌کند ممکن است تخلیه BOD نهایی بسیار بیشتر از BOD پنج روزه داشته باشد چراکه بیشتر این موادی که به راحتی از بین می‌روند ممکن است در طی مراحل تصفیه فاضلاب حذف شده باشند و در بیشتر فرایندهای صنعتی، مولکول‌های آلی خیلی سخت از بین می‌روند.

تست‌های آزمایشگاهی برای تعیین میزان بالای اکسیژن مورد نیاز در بسیاری از متون استاندارد دقیق هستند. نسخه آمریکایی آن ” روش‌های استاندارد برای آزمایشات آب و فاضلاب ” می‌باشد.

منبع : وبسایت دانشنامه آزاد ویکی پدیا

یکی از مشکلاتی که تبعات بهداشتی گسترده‌ای برای شهروندان به همراه دارد تخلیه غیرمجاز فاضلاب توسط تانکرهای ویژه حمل این مواد است که توجه هر چه بیشتر مسوولان استانی به این مهم را می‌طلبد.

با افزایش روز افزون جمعیت و تبدیل شدن شهرها به کلان‌شهر و در نتیجه افزایش جمعیت در مساحت خاص و نیز پیشرفت‌های تکنولوژی می‌بایست توجه بیشتر و ویژه‌ای به موارد بهداشتی و زیست محیطی درباره شهرها داشته باشیم.
به گزار ش پایگاه اطلاع‌رسانی شهرداری مشهد، یکی از مشکلاتی که تبعات بهداشتی گسترده‌ای برای شهروندان به همراه دارد تخلیه غیرمجاز فاضلاب توسط تانکرهای ویژه حمل این مواد است که توجه هر چه بیشتر مسوولان استانی به این مهم را می‌طلبد.

نظارت بر حمل و نقل تانکرهای فاضلاب شهری
مهدی علوی‌مقدم، مدیرعامل سازمان حمل و نقل بار درون شهری و حومه شهرداری مشهد، ساماندهی و نظارت کامل بر وسایل حمل و نقل بار شهری از جمله حمل و نقل فاضلاب‌ها را از اهداف این سازمان برشمرد و گفت: با توجه به مخاطرات بهداشتی و ملاحظات اقتصادی، توجه به تولید، جمع‌آوری و تصفیه فاضلاب امری ضروری و اجتناب ناپذیر است.
وی یادآورشد: یکی از مشکلات بررسی شده در زمینه ساماندهی و بهبود وضعیت حمل و نقل بار در شهر مشهد که تبعات بهداشتی نیز برای شهروندان به همراه دارد، حمل و نقل و تخلیه فاضلاب توسط تانکرهای ویژه حمل این مواد است.
وی با تاکید بر اینکه حاملان این مواد باید از سوی سازمان مدیریت حمل و نقل بار درون شهری و حومه شهرداری مجوز داشته باشند، اظهار کرد: حمل فاضلاب باید توسط شرکت‌های صاحب صلاحیت در این زمینه، که به طور قانونی عهده‌دار این وظیفه شده‌اند و امکانات مناسب حمل و نقل این مواد را دارند، صورت گیرد.
علوی‌مقدم جلوگیری از پراکندگی فاضلاب حین انتقال به تصفیه‌خانه و انتخاب افراد مسوول برای حمل این مواد را از نکات مهم حمل فاضلاب دانست و ادامه داد: باید با انتخاب درست حاملان این مواد، از حضور افرادی که برای منافع خود حاضر به قربانی کردن منافع جامعه هستند، جلوگیری شود
مدیرعامل سازمان حمل و نقل بار درون شهری و حومه شهرداری مشهد با بیان اینکه در حال حاضر تنها تصفیه‌خانه اولنگ در مشهد در زمینه تصفیه و پذیرش تانکرهای حمل فاضلاب فعالیت دارد، گفت: حمل فاضلاب به این تصفیه‌خانه دارای مشکلات متعددی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
علوی‌مقدم ساعت پذیرش تصفیه‌خانه را یکی از مشکلات موجود دانست و ادامه داد: ساعت پذیرش تصفیه خانه از ۶ صبح تا ۸ شب است، لذا تخلیه فاضلاب توسط تانکرهایی که بعد از این ساعت به تصفیه‌خانه مراجعه می‌کنند، امکان‌پذیر نبوده و به همین دلیل بسیاری از حاملان فاضلاب‌ها مبادرت به تخلیه غیرمجاز این مواد در مکانی غیر از منطقه قانونی آن می‌کنند.
وی مسافت طولانی تصفیه‌خانه را از دیگر مشکلات موجود برشمرد و فاصله ۳۵ کیلومتری تصفیه‌خانه و طی مسافت ۷۰ کیلومتری توسط تانکرها در هر رفت و برگشت به تصفیه‌خانه را عامل دیگری برای تخلیه غیرمجاز فاضلاب عنوان کرد.
علوی‌مقدم با بیان اینکه عرض کم جاده بر مشکلات موجود افزوده است، گفت: امکان تردد همزمان دو خودرو در یک مسیر رفت و برگشت وجود ندارد و این امر بر مشکلات حمل فاضلاب دامن زده است.
وی یادآورشد: نبود روشنایی در طول مسیر، نامناسب بودن سطح آسفالت، نبود حداقل امکانات بهداشتی در طول مسیر تصفیه خانه و محل تخلیه فاضلاب و انجام ندادن فرآیند تصفیه روی فاضلاب منجر به ناایمنی تردد حاملان فاضلاب‌ها شده است.
علوی‌مقدم تصریح کرد: موانع موجود باعث رغبت نداشتن حاملان این مواد برای مراجعه به تصفیه‌خانه شده و در نهایت این مواد در محیط رهاسازی می‌شوند.
مدیرعامل سازمان حمل و نقل بار درون شهری و حومه شهرداری مشهد با اشاره به اینکه پس از تخلیه فاضلاب در تصفیه‌خانه توسط تانکرها، هیچ گونه فرآیند تصفیه روی فاضلاب صورت نمی‌گیرد، افزود: تجمع فاضلاب در محل و استفاده غیرمجاز از آن جهت آبیاری زمین‌های کشاورزی مجاور تصفیه‌خانه تهدید جدی برای سلامتی انسان‌ها محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: تصفیه‌خانه‌های موجود در مشهد باید برای کاهش بار میکربی فاضلاب تلاش کنند.
وی از آمادگی این سازمان جهت نصب سیستم AVL برای کنترل تردد وسایل حمل بار خبر داد و اعلام کرد: در صورت تامین اعتبار و نصب تجهیزات استفاده از این سامانه بر روی تانکرهای فاضلاب، بخش مهمی از تخلفات تانکرها به ویژه در زمینه دفع غیرمجاز فاضلاب برطرف خواهد شد.
حل مشکل تخلیه غیرمجاز فاضلاب نیازمند عزم همگانی
معاون محیط انسانی اداره کل محیط زیست خراسان رضوی حل مشکل تخلیه غیرمجاز فاضلاب را نیازمند عزمی همگانی دانست.
محمد حسین قادری با بیان اینکه مشکل مربوط به تخلیه فاضلاب در مکان‌های غیرمجاز مشکلی نیست که بتوان آن را یک شبه حل کرد، گفت: از آن جایی که بحث فاضلاب مختص به ارگان خاصی نیست و سازمان‌های مختلف درگیر آن هستند، باید با ایجاد زمینه‌های همکاری بیش از پیش آنان، مشکلات مربوط به این حوزه را مرتفع کرد.
وی ادامه داد: برای حل این مشکل تنها باید یک اتفاق جمعی رخ دهد و دستگاه‌های دولتی همچون شهرداری، آب و فاضلاب، آب منطقه‌ای، جهاد کشاورزی و در نهایت بهداشت و محیط زیست در کنار هم این مشکل را حل کنند.
قادری تصریح کرد :یکی از عواملی که می‌تواند بیشترین زیان را به آب و خاک رسانده و محیط زیست را به خطر اندازد، فاضلاب‌ها اعم از خانگی و صنعتی است که رها ساختن آن در محیط‌های غیرمجاز می‌تواند اثرات زیان‌باری را به دنبال داشته باشد.
وی یادآورشد: به منظور حفظ سلامت جوامع و پیشگیری از بروز اختلال در چرخه آب، فاضلاب‌ها باید به نحو مناسب جمع‌آوری، تصفیه و به چرخه طبیعی آب بازگردانده شود.
معاون محیط انسانی اداره کل محیط زیست خراسان رضوی خاطرنشان کرد: تاثیرات نامطلوب زیست محیطی ناشی از تخلیه نادرست فاضلاب در حدی است که امروزه اجرای طرح‌های فاضلاب در مناطق مختلف شهر امری ضروری و بنیادی تلقی می‌گردد.
قادری حفظ بهداشت همگانی، حفاظت محیط زیست و جلوگیری از آلودگی منابع آب را از مزایای تخلیه صحیح فاضلاب در تصفیه‌خانه برشمرد و بر آماده‌سازی زیرساخت‌ها، احیای شبکه جمع‌آوری فاضلاب، استفاده از سیستم‌های تصفیه فاضلاب و جلوگیری از تخلیه غیرمجاز فاضلاب توسط تانکرها تاکید کرد.
وی اضافه کرد: این تانکرها به طور قانونی باید فاضلاب خود را در تصفیه‌خانه اولنگ تخلیه کنند اما به دلیل پاره‌ای مشکلات، این تانکرها در نهایت فاضلاب خود را در مکان‌های غیرمجاز تخلیه می‌کنند.
قادری با بیان اینکه برای حل مساله کشف رود باید یک اتفاق جمعی رخ دهد، افزود: یک دستگاه مقصر نیست و همه دستگاه‌ها باید به وظایف قانونی خود در این زمینه عمل کنند.
تخلیه غیرمجاز فاضلاب گامی برای شیوع بیماریهای واگیردار
علی اصغر حسنی یزدی، مدیرگروه بهداشت محیط حرفه‌ای معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تخلیه غیرمجاز فاضلاب را تهدیدی برای سلامت شهروندان دانست و اظهار کرد: این تانکرها که گاهی فاقد مجوزهای لازم هستند، فاضلاب‌هایی را که می‌تواند منشا بسیاری از بیماری‌ها برای شهروندان باشد، بدون هیچ گونه مزاحمت و ترسی در حاشیه شهر تخلیه می‌کنند.
وی گفت: عوامل بیماری‌زای مختلفی نظیر باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها می‌توانند از طریق مدفوع افراد آلوده وارد فاضلاب شده و در صورت تخلیه بی‌رویه در محیط زیست، منابع آب را آلوده کنند و در نتیجه سبب شیوع بسیاری از بیماری‌ها واگیردار شوند.
وی شیوع بیماری‌هایی نظیر هپاتیت، اسهال‌ها و انگل‌های روده‌ای را از جمله بیماری‌های ناشی از دفع نادرست فاضلاب‌ها برشمرد و افزود: فاضلاب در صورت تخلیه در مکانی غیر از تصفیه‌خانه، منبع آلودگی عظیمی خواهد بود که سلامت شهروندان را با مخاطراتی جدی مواجه خواهد ساخت.
وی توسعه جمع‌آوری فاضلاب شهری را عاملی موثر در حفظ سطح بهداشت عمومی مردم دانست و افزود: استفاده از سیستم جمع‌آوری فاضلاب، نظارت برعملکرد تانکرهای حامل این مواد، افزایش تصفیه‌خانه‌ها و هماهنگی دستگاه‌های همکار در این موضوع می‌تواند نقش بسزایی در ارتقای سطح بهداشت عمومی داشته باشد.
فعالیت بیش از ۳۰۰ تانکر فاضلاب در مشهد
کارشناس مسوول اداره نظارت و بازرسی سازمان حمل و نقل بار درون شهری شهرداری مشهد نیز به تشدید نظارت بر تانکرهای حامل فاضلاب در سطح این شهر اشاره کرد و افزود: این سازمان بازرسی‌های دوره‌ای با فواصل زمانی کوتاه مدت را در برنامه‌های خود قرار داده است.
فرهاد سالاری‌نسب با بیان اینکه هم اکنون حدود۳۰۰ تانکر حمل فاضلاب در سطح شهر مشهد فعالیت می‌کند، گفت: جاده منتهی به تصفیه‌خانه اولنگ محل تردد تانکرهای بسیاری است که فاضلاب شهری را به این تصفیه‌خانه حمل می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از حاملان فاضلاب این مواد را در جایی غیر از فضای تصفیه‌خانه تخلیه می‌کنند، افزود: در حاشیه جاده منتهی به تصفیه‌خانه مرکزی اولنگ آثار به جا مانده از تخلیه فاضلاب قابل مشاهده است.
وی خاطرنشان کرد: حاملان فاضلاب‌ها با تخلیه این مواد در زمین‌های مجاور شهر که معمولا مورد استفاده کشاورزی قرار می‌گیرد، منجر به آلودگی آب، خاک و نباتات می‌شوند و به طور غیرمستقیم دام‌ها و سپس انسان‌‎ها و جوامع انسانی را مورد تهدید جدی قرار می‌دهند.
وی تخلیه فاضلاب انسانی با تانکرهای حمل فاضلاب در حاشیه شهر را غیرقانونی دانست و بیان کرد: در صورت مشاهده این افراد طبق قانون به شدت با آن‌ها برخورد خواهد شد.
کارشناس مسوول اداره نظارت و بازرسی سازمان حمل و نقل بار درون شهری شهرداری مشهد ضمن یادآوری ماده ۱۶ قانون مدیریت پسماندها خاطرنشان کرد: طبق این ماده قانونی جزای نقدی برای متخلفان دفع و تخلیه غیرقانونی پسماندها در محیط به ترتیب در نخستین بار برای پسماندهای عادی از ۵۰۰ هزار تا ۱۰۰ میلیون ریال و برای سایر پسماندها از دو میلیون تا ۱۰۰میلیون ریال و در صورت هر بار تکرار، دو برابر مجازات قبلی در نظر گرفته شده است.
سالاری‌نسب ادامه داد: ماده ۲۰ قانون مدیریت پسماندها خودروهای تخلیه کننده این مواد در اماکن غیرمجاز را علاوه بر مجازات‌های مذکور به یک تا ۱۰ هفته توقیف وسیله نقلیه محکوم می‌کند.
وی هر گونه تغییرکاربری در خودروهای باربری برای حمل این گونه مواد را منوط به دریافت مجوز از پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا دانست و گفت: برخی رانندگان با تغییر کاربری وسیله نقلیه خود آن را به یک حامل فاضلاب تبدیل و با انجام این کار غیرقانونی مشکلات متعددی را برای فضای شهری ایجاد می‌کنند.

منبع:وبسایت شهرداری مشهد

خارج کردن آب اضافی زیرزمینی، سطحی و رواناب از یک سازه و یا از یک منطقه توسط نیروی ثقل و یا پمپاژ به منظور جلوگیری کردن از مزاحمت این آب اضافی و یا جلوگیری از زیان ناشی از آن را به طور عام زهکشی می‎گویند [۱]. تعریف فائو از زهکشی، خارج ساختن آب و نمک‎های قابل حل از سطح و زیر سطح مزرعه به منظور تسهیل رشد گیاه است

زهکشی در گذشته‌های دور

زهکشی کشاورزی، بنا به عقیده سازمان خواربار و کشاورزی جهانی، نه هزار سال پیش در بین‌النهرین آغاز شد. در آن هنگام لوله به کار برده نمی‌شده بلکه به احتمال زیاد از سنگ و سنگ‌ریزه و شاخ و برگ گیاهان بهره‌گیری می‌شد. اولین لوله‌های زهکشی حدود چهار هزار سال قدمت دارند. در اروپا، اولین زهکشی زیرزمینی حدود دو هزار سال پیش نصب شده‌است.

در کتابی که در حدود سه هزار سال پیش در چین نگاشته شده، نقشه‌هایی از سیستم زهکشی مشاهده می‌شود. هرودت، در حدود ۲۴۰۰ سال قبل، اشاره‌هایی به کاربرد زهکشی در درّه نیل دارد.

زهکشی مدتی در جهان به فراموشی سپرده شد تا اینکه در ۱۵۴۴ در انگلستان دوباره زندگی جدیدی یافت. اولین تنبوشه ساز سفالی در ۱۸۴۰ در انگلستان به کار گرفته شد. در آمریکا زهکشی لوله‌ای در دو سده پیش آغاز شد.

زهکشی در گذشته‌های نزدیک

زهکشی زیرزمینی به شیوهٔ امروزی اولین بار در سال ۱۸۱۰ میلادی در انگلستان به کار گرفته شد و بتدریج به سایر نقاط اروپا رفت. با اختراع تنبوشه ساز سفالی (۱۸۴۰)، روند توسعه زهکشی در اروپا تسریع شد.

زهکشی در اوایل دهه ۱۹۶۰، با پیدایش لوله پلاستیکی با دیواره صاف و نازک، سپس با ابداع لوله‌های کنگره‌دار شتاب قابل ملاحظه‌ای یافت. در حوالی سال ۱۹۷۰ استفاده از ماشین‌های زهکشی آغاز شد و شتاب بیشتری به توسعه زهکشی زیرزمینی داد. کاربرد فرستنده و گیرنده‌های لیزری، دقت در کنترل نصب زهکش‌ها را افزایش داد.

زهکشی در ایران

احداث اولین شبکه‌های نوین آبیاری و زهکشی در دهه ۱۳۱۰ در جنوب کشور صورت گرفت و اولین زهکش روباز با استفاده از ماشین در حوالی سال ۱۳۳۵ در شاوور خوزستان ساخته شد. در سال‌های ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ اولین شبکه زهکشی زیرزمینی با استفاده از لوله‌های سفالی در دانشکده کشاورزی دانشگاه جندی شاپور (شهید چمران) واقع در ملّاثانی (رامین) اهواز در وسعتی حدود ۵۰۰ هکتار با نیروی کارگری به اجرا در آمد. در همین سال‌ها بود که اولین ماشین زهکشی وارد کشور شد. اولین طرح بزرگ زهکشی به وسعت ۱۱۰۰۰ هکتار در هفت تپه به اجرا درآمد. سپس زهکشی اراضی شرکت کشت و صنعت کارون و همزمان با آن زهکشی اراضی آبخور سد وشمگیر در گرگان آغاز شد. دشت‌های مغان، دالکی در بوشهر، زابل، میان‌آب، بهبهان، طرح‌های هفت‌گانه توسعه نیشکر در خوزستان از جمله طرح‌های بزرگ دیگری هستند که اجرای آنها به اتمام رسیده است.

منبع: ویکی پدیا

افزایش جمعیت جهان و کاهش منابع آب آشامیدنی ، نگرانی هایی را در باره تامین آب آشامیدنی مورد نیاز کشورهای مختلف در سراسر جهان به وجود آورده است و کمبود آب که در نتیجه افزایش آلودگی های زیست محیطی شدت پیدا می کند ، سبب شده است تامین آب بهداشتی مورد نیاز مردم به یکی از مشکلات اساسی  جهان امروز تبدیل شود امراض ناشی از آلودگی منابع آب ، روزانه سبب کشته شدن هزاران و شاید ده ها هزار نفر از مردم جهان می شود . این در حالی است که امکان بازیافت آب دسترسی به یک منبع مناسب برای مصارف گوناگون را فراهم خواهد آورد . امروزه به کمک فناوری های نوین الکتریکی و مکانیکی ، به آسانی می توان آب آلوده را درکشاورزی و حتی مصارف خانگی استفاده کرد . استفاده از فیلترهای نانومتری ، تحول عظیمی را در بازیافت و استفاده مجدد از منابع آب ایجاد کرده است.

فیلترهای فیزیکی با منافذی درحد نانومتر می توانند باکتری ها، ویروس ها و حتی واحدهای کوچک پروتئینی را به صورت کامل و صد درصد غربال کنند؛ همچنین با استفاده از جداکننده های الکتریکی که به وسیله صفحات ابرخازن یون ها را جذب می کنند ، می توان نمک و مواد سنگین را نیز از آب جدا کرد.

نانوفیلترها

 با استفاده از فناوری های نوین تولید آب نانوفیلتر شده در مقیاس انبوه امکان پذیر خواهد شد . این روش می تواند بسیاری از موانع و مشکلات موجود در روش های قبلی را ازمیان بردارد . با استفاده از نانوفیلترها ، مواد معدنی مورد نیاز برای سلامت انسان در آب باقی می ماند ومواد سمی و مضر از آن حذف می شود . دانشمندان و محققان به روش ساده ای برای تولید فیلترها با استفاده از نانولوله های کربنی دست یافته اند که علاوه بر حذف موثر آلاینده ها در مقیاس نانو و میکرو از منابع آب می تواند هیدروکربن های سنگین را نیز از نفت خام جدا کند. استفاده از نانولوله های کربنی در ساخت فیلترها سبب سهولت در پاکسازی ، افزایش استحکام ، قابلیت استفاده مجدد و مقاومت آنها در برابر گرما می شود . این فیلترها از دقت بسیار زیادی برخوردارند و می توانند ویروس هایی به اندازه ۲۵ نانومتر را بخوبی عوامل بیماری زای بزرگتر مانند باکتری ای – کولای از آب حذف کنند . کاهش هزینه ها و همچنین کنترل مقدار آلاینده ها در آب تصفیه شده از دیگر مزایای کاربرد این روش به شمار می آید .

شیرین کننده هایی از جنس غشای نانومتری

محققان توانسته اند عشاهایی از نانولوله های کربی بسازند که به کمک آن جداسازی گاز و مایع با کمترین هزینه امکان پذیر خواهد شد . امروزه بیشتر غشاها از مواد پلیمری ساخته می شوند که در دمای بالا مشکلاتی را به وجود می آورند .در این نوع غشاها نمی توان توازن مناسبی را میان ورودی غشا و قابلیت انتخاب آن برقرار کرد. استفاده ازنانولوله های کربنی امکان انتخاب پذیری مناسب در ورودی های بالا را فراهم می کند .غشاهای جدید باحفره های کوچک تر و متراکم تر وهمچنین امکان عبور شدت جریان زیاد از هر حفره ،  از نظر گذردهی آب و هوا نسبت به غشاهای دیگر بسیار موثرتر هستند و کاربردهای فراوانی در تصفیه آب دارند .از روش جداسازی غشایی ، در شیرین سازی آب استفاده می شود . در این روش آب شور داغ را روی ورقه نازکی از غشای دارای حفرات ریز موسوم به نانو حفره می ریزند . این حفره ها آنقدر کوچک هستندکه فقط بخار می تواند از میان آنها عبور کند و آب ، مایع ، نمک هاو مواد معدنی دیگر در پشت غشا باقی می مانند. در طرف دیگر غشاء محفظه هایی از آب سرد قرار دارد که بخار با عبور از آن دوباره به مایع تبدیل می شود.

منبع:وبلاگ آب و فاضلاب